Eğlence sektöründe uyuşmazlık çözüm hızı

Eğlence sektörü diye genel bir ad verebileceğimiz, içinde sinema dahil her türlü yayın platformunu ve buna bağlı tüm telif konusu içeriği barındıran sektör, aktörleri itibarıyla çok hızlı ilerleyen ve izleyicisinin her zaman gözü önünde bulunan canlı bir sektördür. Buna rağmen eğlence sektörünün tabi olduğu mevzuat hiçbir zaman bu hıza ulaşamaz, bu sektördeki uyuşmazlıkların çözüm yolları beklenen dinamizmi gösteremez.

‘‘Gramofona ilişkin hukuk kuralları yürürlükteyken, sektörde müzik kasetleri çoktan yaygınlaşmıştı’’ tezinden yola çıktığımızda geçen zamana rağmen durumun hala aynı olduğunu gözlemliyoruz. Zira yasama gücünün hızı dinamik eğlence sektörünü hukuksal kontrol altında tutmaya yetişemiyor. Daha önceki yazılarımızda belirttiğimiz gibi fikri haklara ilişkin mevzuatın bir türlü değişememesi de bu sebebe dayanıyor. Örneğin Oyuncular Birliği’nin heyecanla beklediği fikri mevzuat yıllardır netleşmezken kendileri hak peşinde koşmak üzere mahkeme mahkeme dolaşıp Instagram hesaplarına özçekim gönderiyorlar. Kendileri hakkında kural koyacak olan hukuki mevzuata göre yine çok çok hızlılar.

Bu anlattıklarımı en iyi anlayacak olan kişi, yıllar önce TRT’de yayınlanan bir dizide rol alması sebebiyle yapımcıya karşı açtığı davayı tam 8 sene sonra kazandığında yapımcı şirketin çoktan tasfiye edildiğini gören oyuncu Nejat İşler’dir. Davanın hızı yine sektörün hızına yetişemediğinden hukuksal bir garabet ortaya çıkmıştır.

Bunun çözümü olarak, yazılı kuralları çoğaltmak yerine uygulamaya ilişkin içtihatları çoğaltmak ve konusunda zaten her biri uzman olan fikri haklar hakimlerinin hukuk yaratmasını daha da teşvik etmek ve düşünsel anlamda onları serbest bırakmaktır. En nihayetinde sektöre ilişkin alternatif çözüm yollarını canlandırmak ve sektörü uzun davalarla boğmak yerine hızına uygun arabuluculuğa teşvik etmek mümkündür.

Av. Erdal Aksu

HukukiBoyut

@AvErdalAksu

Bu yazı Campaign Türkiye’nin Mart 2015 sayısında yayınlanmıştır.