Keşif: Kaan İşcan

89. sayımızın keşif sayfalarının konuğu Art Director Kaan İşcan oldu.

 

Bilgi Üniversitesi Görsel İletişim Tasarımı Bölümü’nü bitirdi. Çocukluğundan beri tasarımla ilgilendiğini söylüyor. Çeşitli yönlendirmeler ile ajanslarda çalışmaya başladı. Hayatının en heyecanlı gününü reklam sektörüne attığı ilk adım olarak tanımlıyor.

 

 

 

 

 

Kaan İşcan kimdir, bize kendinden bahseder misin?

Massimo Vignelli’nin “Design is one” sözünü çok ciddiye alarak her şeyi tasarlamaya çalışan, sanatla yakından ilgilenen, üç kedi babası, 5 senelik sanat yönetmeniyim.

Bilgi Üniversitesi Görsel İletişim Tasarımı Bölümü’nü bitirdim. Tasarımla tanışmam ise çocukluk yıllarıma dayanıyor. Babamın mahallemizde bir fotoğrafçı dükkanı vardı. Burada fotoğraflara rötuş yapan, albüm layoutları hazırlayan ve bir noktada composting yapan insanlar vardı. Okulum olmadığı günler yanlarına giderdim. Bütün gün orada oturup merakla onları izlerdim. Lise dönemine geldiğimde artwork’ler, başkanlık seçimi posterleri, müzik festivali afişleri yapardım. Bunları yaparken bir yandan da reklam sektörünün bir tasarımcı için aslında ne kadar uçsuz bucaksız olduğunu düşünürdüm. Lisenin sonlarına doğru Slow Food’da ufak bir dönem geçirdim. Defne Koryürek beni o zaman Grey İstanbul’a yönlendirip ajans ortamını görmemi tavsiye etti. Gidip gezdiğim zaman büyülenmiştim. Bir an önce o ofiste kendime bir sandalye kapıp çalışmaya başlamak istiyordum. Ufak gezimiz biterken Tevfik Şems Naipoğlu bana kartvizitini verip bir sorum olduğu zaman ona mail atabileceğimi söyledi. Tam 1 sene sonra portfolyo toplayıp ona mail attım ve staj yapmak istediğimi söyledim. Topladım çizimlerimi, posterlerimi Engin Kafadar’la görüştüm. Ardından staja kabul edildim.

Hayatımın en heyecanlı günüydü sanırım. Böylece reklam sektörüne ilk adamımı atmış oldum.

Yaptığınız çalışmaların ilham kaynaklarını, dayandıklarını detayları bize anlatın desek, neler derdiniz?

Reklam sektörü dışında kendime iş ürettiğim birçok yöntem var aslında. Sanırım en sevdiğim çalışma yöntemi; yarattığım problemleri, üretim sürecimin içine sokarak onları harmanlamak. Bir gün bir soru beliriyor kafamda ve kendi içimde bu soruya bir cevap aramaya başlıyorum. Eğer o sıralar bir mobilya tasarlamaya taktıysam, düşündüğüm her şeyin çözümünü bir mobilya çıkacakmış gibi öteliyorum.

‘Hierarchy I’I’ üretme sürecim bu şekilde oldu. Onun dışında en çok kullandığım şey deneyip yanılmak. Bu oyun sürecinde konudan çıkıp başka yerlere geçmek.

Eleştiri aldığınız aykırı bir çalışma oldu mu?

Lisede okulumuzda Slow Food kulübü açılmıştı. Bilinçsiz beslenmenin en tepeye vurduğu kantinde satılan paketli ürünler için bir çalışma yaptık. Posterini yaptığımız ürünün satışlarını gerçekten çok azaltmıştık. Kantinciler bu durumdandan pek hoşlanmamıştı.

Yurt içinden ve dışından takip ettiğiniz sanatçılar kimlerdir?

Tasarımda, tutkunun ne kadar ileriye taşıyabileceğini öğreten Stefan Sagmeister. Tasarımın bir düşünce biçimi olduğunu gösteren Massimo Vignelli.

Derin duyguların ve deliliğin buluşma noktası Nick Cave.

“Ah o resimleri ben yapsaydım” dediğim Edwward Hopper.

Her işinde “abi çok iyi yaa” dediğim ManvsMachine.

Bizi büyüten Athena. Bilgi Görsel İletişim Tasarımı Bölümü’ne beni ittirmiş olan Refik Anadol. Deadpool ve Spiderman’le South by Southwest Tittle Seq’de finalde kapışan sevdiğim arkadaşlarım Ethem Cem ve Enes Özenbaş. Lisede ilk sergimizi beraber açtığımızdan beri birçok şey paylaştığım Ufuk Barış Mutlu. Son olarak sanatı hayatımın tam orta noktasına bırakan Börte İpek…

 

Kariyerinize yönelik gelecek planlarınızdan söz eder misiniz?

Yaptığım işin etrafına daha çeşitli tasarım öğeleri eklemek istiyorum. Bugün bir markaya film çekerken, yarın üzerinde zaman geçirmek isteyeceğim bir sandalye tasarlamak… Ertesi hafta bir sette dekor tasarlarken aklıma gelen bir posteri, sabah kalkıp ilk iş yapmak istiyorum. Yani tasarımın bir alanına kanalize olmaktansa onu her şeyiyle ele almak istiyorum.

 

 

Bu yazı ilk kez Campaign Türkiye’nin 89. sayısında yayımlandı.