artwork

Planlamaya devam edecekler

2 yıl önce

0

Harbour Strateji Ortağı ​​Kevin Chesters, planlamacıların hayattaki her şeye, bir brief’e yaklaştıkları gibi titizlikle yaklaşmaları gerektiği ve bu konuda yetenekli oldukları düşüncesinde.

Spoiler: Bu işle ilgili değil. Eh, bir nevi öyle ama tamamen değil. Sanırım “kendi kendine yardım” başlığı altında daha doğru bir şekilde dosyalanabilir.

Şu anda iş yerinde mutsuz olan insanlarla ilgili birçok makale var. Açıkçası, bu aynı zamanda geleneksel ofis çalışma biçimlerine dönüş konusundaki konuşmalar tarafından da tetikleniyor. Bence bu “normale dönüş”, insanların yaşam seçimlerini yeniden değerlendirmelerini sağlıyor olabilir.

Şimdi bu tavsiyeye başlamadan önce kişinin şu anki işi veya mevcut patronu hakkında nasıl hissedebileceğine dair ayrıntılardan veya kişisel özelliklerle ilgili birçok haklı endişenin ne olabileceğine dair kısa vadeli koşullardan bahsetmiyorum. Sektörde bir kariyerden ve bunun sizin için doğru şey olup olmadığına nasıl karar verebileceğinizden bahsediyorum.

Planlamacılar normal insanlardan farklı değil (söz veriyorum) ve pandemi açıkça bizi de biraz olumsuz etkiledi.

22 yıllık planlamacıyım. Yani kelimenin Wikipedia tanımına göre bunu bir “nesil” için yapıyorum. Bir nesil. Vay canına.

Bunca zamandır planlamacılar hakkında fark ettiğim şey, çoğunun planlamada gerçekten iyi olma eğiliminde olmalarıdır.

Hedeflerin nasıl belirleneceği üzerinde çalışmakta ve daha sonra, söz konusu strateji uygulandığında başarıya ulaşması için ne kadar daha yol kat etmesi gerektiğini ölçmek için başarı ölçütleri ve izleme mekanizmalarıyla, çoğunlukla tutarlı stratejiler tasarlamakta iyidirler.

Planlamacılar veya bu terimi tercih ederseniz stratejistler (dikkat – ikisi de tamamen aynı), müşteri işlerinde strateji oluşturmada oldukça iyiler.

Müşterilerimizin iş veya marka zorluklarına stratejik düşünce uygulamak için her türlü sistem ve süreç, model ve çerçeve tasarlıyoruz ama fark ettiğim ilginç bir şey var.

Planlamacılar, daha fazla kurum içi zorluklar söz konusu olduğunda bunu yapma eğiliminde değildir. Özellikle kendi hayatları veya kariyerleri söz konusu olduğunda stratejik titizlik göstermiyorlar ancak göstermeliler.

22 yılda fark ettiğim şey, herhangi bir şeye brief gözüyle baktığınızda ve aynı titiz planlamayı uyguladığınızda başarı şansınızın arttığı… (Yani umarım bir brief için böyle titizsinizdir). Her şey brief’tir ya da olabilir.

Yönetim ekibindeyseniz, ajansın işlerini düşünün. Ne tür bir işle tanınmak istersiniz? Ne tür müşteriler çekmek istiyorsunuz? İnsanların şirketiniz hakkında ne demesini istersiniz? Açık hedefinizi yazın ve ardından bunu başarmak için “kampanyanızı” veya “iletişim planınızı” planlayın. Bahse girerim çoğu şirket bunu hiç yapmamıştır. Yönetim ekibinde bir planlamacınız varsa, bu affedilemez. Bunun için bir brief yazın, ardından ona karşı uygulama aşamasına geçin.

İşe alımı düşünün. Bir departmanın başındaysanız, kendinize işe almak istediğiniz kişiyle ilgili iş özelliklerinin ötesinde bir hedef belirlediniz mi? Yaratmak istediğiniz departmandaki son evrenin ne olduğunu, sahip olabileceği dengeyi veya bir araya getirdiğiniz departman hakkında insanların ne düşünmesini/hissetmesini/yapmasını istediğinizi kendinize sordunuz mu? Kısacası, hedeflerinizi belirlediniz mi, başarı ölçütlerini belirlediniz mi, hedefinize ulaşıp ulaşmadığınızı görmek için takip ölçüleri koydunuz mu? Muhtemelen hayır. Bahse girerim her işe alıma ayrı bir brief’miş gibi bakmışsınızdır.

En önemlisi, kendi kariyerinizi düşünün. Seçtikleri pozisyon veya kariyerde mutlu olmayan birçok insanın, gerçekten planlamadıkları için bu şekilde sona erdiğine dair bir teori öne sürüyorum. Bir planlamacı için bu affedilemez. Kariyerinizden ne istiyorsunuz?

Bundan sonra nerede olmak istersiniz? Ne zaman emekli olmak istiyorsunuz? 60 yaşındayken bunu (her ne ise) yapmayı gerçekten istiyor musunuz?

Kariyerinizi bir brief olarak düşünün ve plan yapın. Hedef nedir ve bunu başarmak için strateji nedir? Bu şekilde ileride mi geride mi olduğunuzu bileceksiniz. Bu arada, bunu herhangi bir şeyle yapabilirsiniz; mükemmel eviniz, ideal erkek arkadaşınız… Yola hiç koyulmadıysanız, yolda olup olmadığınızı nasıl bilebilirsiniz?

Özellikle planlamacılarla konuşuyorum. Herkesin bir bahanesi var ama sizin yok. Sanırım bu, büyükannemin ayakkabı tamircilerinin çocuklarının çıplak ayakla dolaşmasıyla ilgili eski atasözü gibi. Planlamacıların kendi hayatları söz konusu olduğunda plan yapma eğiliminde olmamaları bana tuhaf geliyor.

Son olarak biraz esnek olduğunuzdan da emin olun. İşler, planınızın biraz dışında kaldığında buna hazırlıklı olmalısınız.

Kevin Chesters

Harbour Strateji Ortağı

 

 

 

Bu yazı ilk kez Campaign Türkiye’nin 124. sayısında yayımlanmıştır.