Keşke ben yapsaydım: Damla Akçay

Damla Akçay/ Grey İstanbul Reklam Yazarı

Marka: Widerøe Airlines, Ajans: McCann Oslo, İş: Grandpa’s Magic Trick

Sanırım yazar olduğum ve hep hikayeler peşinde koştuğum için geniş zamanlarda büyük bütçelerle yapılan işlerden çok küçük hikayelerin anlatıldığı sıcak filmleri seviyorum. O yüzden “Wideroe Grandpa’s Magic Trick” filmi keşke ben yapsaydım dediğim bir iş. Bu filmde minicik ve samimi bir hikayenin mükemmel oyunculukla yüksek mertebeye erişebileceğini görüyoruz. Ajanstan yazar bir arkadaşım “basit, sıradan, soğuk ve boşluklarla dolu bir film” olarak tanımlamıştı. Basit ve sıradan çünkü Norveç’in ücra bir köşesinde küçük bir çocukla dedesinin hikayesini izliyoruz. Hepimizin çocukken yaptığı gibi sıkılan, en yakınındaki büyüğüne saran bir çocuk ve çok sevdiği torunu için hikayeler yaratan bir dede… Kısaca herkes için çok tanıdık. Filmin hikaye anlatıcısı olarak dedenin oyunculuğu, filmin açılışında çocuğun ifadesindeki ve ısrarındaki doğallık beni çok etkiliyor. Evet soğuk çünkü Norveç’te geçiyor :) Boşluklarla dolu çünkü hayat da öyle aslında.

Bir hava yolu şirketinin o ülkenin her yerine uçuyor olması belki bir mucize değil. Ama bu bilginin böylesine küçücük ve derinleşmiş bir hikayeyle anlatılabilmiş olması bence bir mucize.

Resimleriyle birlikte topu topu 100 sayfa civarı olan kutsal kitabım Küçük Prens ilk yazıldığında 1000 sayfaymış. Bunun üzerine Antoine de Saint-Exupéry’in oturup sadeleştirdiğini, neden diye soran sekreterine de “eklenecek bir şey kalmadığı zaman değil de çıkarılacak bir şey kalmadığı zaman mükemmelliğe ulaşılıyor” dediğini okumuştum geçenlerde. İşte Wideroe için yapılan bu film son karede gördüğümüz traktör gibi harika detaylarıyla hala sade kalabildiği için mükemmel bence.

… Ve i want to watch it one more time, just one more time :)

Bu yazı Campaign Türkiye Aralık sayısında yayınlandı.