İki iş teklifi ve bir bebek

1 yıl önce

Iris Worldwide Yaratıcı Yönetmeni Laura Randall: “Ajanslar, rahmimizden çıkacaklarla ilgilenmek yerine, erkekleri işe aldıkları aynı yeterlilik kriterlerine dayanarak bizi işe almayı seçebilirler.”

R/GA’da Nike Women’s hesabını yöneten serbest bir rolde altı yıl geçirdikten sonra, bir sonraki büyük kariyer hamlemi düşünmeye başladım.

NikeSync üzerindeki çalışmalarım için prestijli bir Cannes Lions Grand Prix’ine sahip oldum ve spor pazarlama deneyimiyle dolu zihnimi başka alanlarda da çalıştırmak istiyordum. O anda tesadüfen, Iris bana adidas ekibine katılmamı teklif etti ve Amsterdam – 72andSunny’de başka bir potansiyel freelance iş vardı.

İki görüşmeden sonra iki harika iş teklifiyle karşılaştım. Sanki her şey yerine oturuyor gibiydi ama aynı hafta hamile olduğumu da öğrendim Mutlu bir andı benim için ancak aniden oluşan panikle bulutlandı. “Beni şimdi kim işe alır”, “Gizlemeye mi çalışayım?”, “Bu hamilelik yüzünden olduğum yerde kalmaya devam mı edeyim?” düşünceleri beynimde uçuşuyordu.

Amsterdam’daki serbest çalışmanın tek seçeneğim olduğuna çok çabuk inanmaya başladım. Biraz doğum izni almak için para biriktirmeme izin verecekti ve Amsterdam’daydılar yani büyüyen karnımı görmeyeceklerdi. Bu inançlar kafamda sağlam bir şekilde varken, Iris’e durumumu anlattım, isteksizce tekliflerini geri çevirdim ve fırsat için onlara teşekkür ettim.

Potansiyel işverenlerin “Vay canına, bunu engelledik!” diye düşüneceği varsayımı var. Birleşik Krallık’taki patronların yarısından fazlasının kadınların hamileliklerini açıklamaları gerektiğini düşünmesi ve yarıdan azının çocuk sahibi olmadan önce kadınların bir yıl boyunca bir şirkette çalışması gerektiğine inanması şaşırtıcı değil.

Sonuç olarak hamileliğimin getirebileceğim değerden olumsuz olarak daha ağır bastığına inandım ve bu sadece ben değilim. Sektördeki kadınlar arasında popüler bir konuşma konusu; erkek meslektaşlarımız istedikleri gibi hareket edebiliyorlar ancak biz, kariyerlerimizi ve işle ilgili çoğu şeyi bir aile kurma planlarına göre şekillendirmemiz gerekiyor.

Nefret ettikleri rollerde kalan arkadaşlarım var çünkü bir veya iki yıl içinde hamile kalmayı düşündükleri ve iş değiştirmeleri, iki ila dört yıl boyunca doğum paketi alamayacakları anlamına gelebiliyor.

Bu bizi adım atmaktan alıkoyar. Zevk almadığımız, bizi zorlamayan veya karşılığını almadığımız bir rolde durmayı tercih ederiz çünkü hamile kalırsak iş değiştirmek mali bir yük olabilir. Ama rolü reddettiğimde Iris değerimi savunmayı seçti. Maaş teklifini yükseltmekle kalmadılar, aynı zamanda bir doğum paketi de teklif ettiler. Şok olmuştum.

Durumumun beni işe alınamaz yaptığını düşünmüştüm. Sonuçta, bir ajans neden hastane randevuları için izin alması gereken ve dokuz ay sonra uzun süre izin kullanacak birini işe almak istesin ki?

Iris’in CEO’su Claire Humphries ile konuştuğumda anladım, dedi ki: “İyi yetenekler elde etmek için onları uzun vadede desteklemenin değerini bilmek lazım.” Bu deneyimi, sektördeki kadın arkadaşlarımla paylaşmak ufuk açıcıydı. İşverenlerin bizim değerimizi uzun vadede görmesiyle, bebeği taşıyan biz olduğumuz için cezalandırılmadığımız ve kariyerlerimizin engellenmediği bir endüstri ve toplum yaratabiliriz.

Claire’in sözleri paniği ve şüpheyi bastırırken, sonunda gerçek değerimin görüldüğünü hissediyorum ve bu gerçekten ferahlatıcı. Hepinizle dokuz ay sonra görüşürüz.

Laura Randall