Gençliğe kurban edilen deneyim

Sektörün gençlere olan takıntısını bir kenara bırakması gerektiğini düşünen Nicky Bullard 50 yaş üstü reklamcılara şans verirsek genç – yaşlı ekip karmasından çok iyi işler çıkacağını iddia ediyor.

Pencerelerimi restore ettirmek için birkaç teklif aldım. Biri genç bir kadındı. Daha önce koruma altına alınmış bir bina ile ilgili hiç çalışmamış ama oldukça yetenekli. Diğeri de 30 yıllık deneyime sahip 50’lerinde bir usta. Her şey açık, öyle değil mi? Deneyimi olan usta kazanır. Ama bizim sektörümüzde değil. Büsbütün bir delilik içindeyiz.

IPA üyesi ajanslarda çalışanların yaş ortalaması 33, %83’ü 40’ın, %45’i 30’un altında. 50 yaş üstü olanların oranı ise sadece %5. Sektörümüzü kuran, oluşturan insanlara karşı ayrımcılık yapıyoruz. Büyük fikirlerin üzerine kurulan sektörümüzü…

Peki neden birdenbire çığır açan yaratıcılığın sadece gençlerde olduğunu düşünmeye başladık?

Claude Monet, Nilüfer Havuzu resmini yaptığında 59 yaşındaydı. Ken Loach Cannes’da Palme d’Or kazandığında 79 yaşındaydı.

Mücevherleri çöpe attığımızı hissediyorum ve bu beni çok rahatsız ediyor.

“Hedef kitlelerimizin çoğunluğu 50 yaş üzeri. Pazarlama yaptığımız insanlara değil de bize yönelik iş yapan çalışanlara sahip olma tehlikesiyle karşı karşıyayız.”

Bir süredir kendi klonlarımızı mı işe alıyoruz diye düşünüyorum. Yeni mezunlar aynı bizim gibiler. Reklam okullarındaki öğrenciler aynı akoru öğreniyorlar. Hedef kitlelerimizin çoğunluğu 50 yaş üzeri. Pazarlama yaptığımız insanlara değil de bize yönelik iş yapan çalışanlara sahip olma tehlikesiyle karşı karşıyayız. Yaş önemli.

İngiltere’de 50 yaş üstü 23,6 milyon insan var. Yetişkinlerin %46’sı.

Germaine Geer şöyle demişti: “60 yaş üstü olduğum için kimse bana bir şey satmak istemiyor.” FastMap’in bir araştırmasına göre 65-74 yaşlarındaki insanların %68’i reklamlarla ilişkilendirilmiyor. Bunun nedeni 65 yaş üstü insanların bizim “zeki saçmalıklarımızı” anlamamaları değil. Onlara ulaşmıyoruz.

Katı Yakıt Reklam Danışmanlık Konseyi’nden (Solid Fuel Advisory Council) Adrian Kemsley’e bir ayrımcılık fark edip etmediğini sordum. Şöyle yanıt verdi: “2000 yılında 42 yaşında freelance olarak çalışmaya başladım ve 6 ay sonra ajanslardan ve headhunter’lardan iş almak için uğraşmayı bıraktım. Onun yerine kendimi doğrudan reklamverenlere tanıttım, böylece brief almaya başladım. Bazılarıyla 10 yıldan fazla süredir birlikte çalışıyoruz. Kreatif ortağım ve ben bir keresinde ajanslara sanki iki genç kreatifmişiz ve freelance iş fırsatı bakıyormuşuz gibi mail gönderdik.

Daha önce hiç almadığımız kadar geri dönüş aldık. Hatta birkaç da brief geldi.  Ama bu yola başvurmamıza gerek var mıydı?”

Kendini koruyan bir sektör mümkün

Kendimizi bacağımızdan vuruyoruz. Bu işi çok uzun zamandır, çok severek yapıyorum. Ama bir de şöyle bakalım:

2030 yılında kadınların 88, erkeklerin 86 yaşına kadar yaşaması bekleniyor. Eğer 55 yaşında işi bırakırsam, kendi isteğimle değil, müzik zevklerim yüzünden (Dean Friedman’ın nesi var?), emeklilik birikimimi 33 yıl boyunca kullanmam gerekecek. Bu, kreatif olarak çalıştığım süreyle aynı.

Ve bir de Y kuşağı var. 40 yıllık ev kredisi alıyorlar. 50 yaşında tam zamanlı işi bırakmak zorunda kalırlarsa borçlarını nasıl ödeyecekler?

Öğretmenleri geri getirmeliyiz. “Çeşitlilik” ajanslarımızın gurur kaynağı olarak anlatılıyor. Genç, siyahi, gay ve kadınları işe alıyoruz. Örneğin Campaign çeşitliliği, Yılın Ajansı kriterlerinden biri olarak benimsedi. İstatistikleri etkiliyorsa bu harika bir şey.

Ama sürekli 50 yaş üstü insanlara karşı ayrımcılık yaparsak birbirimizin yüzüne nasıl bakacağız?

Bir süredir bu konuyu diğer ajanslardaki arkadaşlarımla konuşuyorum. Ogilvy’de Emma de la Fosse’un yaştan bağımsız stajyerliği başlatması çok sevindirici. Ama bu gerçek bir iş değil. Bunun gibi girişimler ajanslara Yılın Ajansı sıralamasında birkaç puan daha kazandırabilir ama yeterli değil.

Yeteneklerimizi korumalıyız ve hala kendilerinden bir şeyler öğrenebileceğimiz insanlara işlerini geri vermeliyiz. Onları genç yeteneklerle aynı gruba koymalıyız ki karşılıklı mentorluk söz konusu olabilsin. Ustalık kalacak, yeni dünya ilham verecek. Ortaya çıkacak işleri bir düşünün.

İşte benim ajansımda bunu yapıyoruz. Eğer 55 yaş üzerindeyseniz ve sektörde efsaneyseniz, freelance olmaktan sıkılmış ve 20’lerinde biriyle çalışmaktan mutlu olacaksanız bana bir mesaj atın. Görüşelim.

 

 

Nicky Bullard      

MRM Meteorite Başkanı ve CCO’su

 

 

 

*Bu yazı ilk önce Campaign Türkiye Temmuz 2016 sayısında yayınlanmıştır.