Parçalanan dünyada birleştiren iletişim

KİD Başkanı Şule Yücebıyık’a göre, iletişimcinin rolü farklı paydaşları masaya oturtan bir iş birliği yaratıcısı olmaya doğru evriliyor.

Geçtiğimiz ay Davos’ta 48’incisi düzenlenen Dünya Ekonomik Forumu’nun, ana teması “Creating a Shared Future in a Fractured World – Parçalanan Dünyada Ortak Gelecek Oluşturmak”tı.

Bir iletişimci olarak, temada vurgulanan “fractured” kelimesi üzerinde düşündüm. Dilimize “parçalanmış, kırılmış, çökmüş, hasar görmüş” gibi çevrilebilecek bu kelimenin, global siyasi ve ekonomik gündemi belirleme iddiası taşıyan Davos tarafından tesadüfen seçilmediğini düşünüyorum.

Dünyanın durumunu “parçalanmış” olarak tanımlamak; dünyayı yönetenlerin zirvesinde, liderlere kolları sıvamaları için bir uyarı, “eyleme çağrı” amacı güden bir iletişim stratejisi. Dünyanın gündeminde “aciliyet” arz eden rekor sayıda konu var.

İklim değişikliği, işsizlik, yoksulluk, dijitalleşmenin yaratması beklenen işgücü açığı, 2. Dünya Savaşı’ndan bu yana yaşanan en büyük mülteci krizi ve benzeri sorunlar “yaşanabilir” bir dünya için acil aksiyon gereğine işaret ediyor.

Durum sadece liderlerin değil herkesi sorumluluk alıp eyleme geçmesini gerektiriyor. Davos’un Kurumsal İletişimciler Derneği’nin (KİD) başkanlık görevini devraldığım haftaya denk gelmesi, “Kurumsal iletişimciler olarak nasıl bir vizyonla hareket etmeliyiz?” sorusunu daha geniş bir bakış açısıyla sorgulamamı sağladı.

KİD’in kurulduğu 7 yıl önce kurumsal iletişimciler olarak, en önemli meselelerimizden biri mesleğimizin bilinirliğini ve itibarını yükseltmekti.

Kuruluş amacımızı “Annemize ne iş yaptığımızı anlatmak istiyoruz” gibi bir metaforla ifade ediyorduk.

Bugün ise annelerimize ne iş yaptığımızı anlatmayı bırakıp, çocuklarımıza yaşanabilir bir dünya bırakmak için acil aksiyon planları hazırlamakla yükümlüyüz.

Bildiklerimizi sorgulama zamanı

Kurumsal iletişimciler olarak doğru bildiklerimizi sorguladığımız zamanlardan geçiyoruz. Markalar, kurumlar değer önermeleriyle değil, savunduğu değerler üzerinden kabul görüyor. Tüketiciler, çalışanlar kurumlardan sorunları çözmesini en azından çözümün bir parçası olmasını bekliyor. Krizlere karşı bağışıklık kazandık zaten ama “iyi kriz yönetmek” artık yetmiyor.

Kurumlarımızı, liderlerimizi, çalışanlarımızı evrensel değerlere ve savunuculuğunu üstlendiğimiz meselelere odaklamak önem kazandı.

Toplumla, çalışanlarla, medya ile şeffaf iletişim kuran, samimi, ilham veren, sorumlu liderlere ihtiyacımız var.

CEO aktivizmi giderek öne çıkan bir iletişim aracı haline geliyor.

Liderlik iletişiminin evriminde kilit bir rol üstleniyoruz.

İletişimcinin rolü

Dördüncü Sanayi Devrimi, insanlığın gördüğü en büyük dönüşüme şahit oluyor. Öğrenmeden iletişime, üretime ve iş yapış biçimlerimize kadar yaşamımız her yönüyle köklü bir değişimden geçiyor. Bu değişim doğru yönetilemez, toplumlar kaybeden ve kazananlara bölünürse; hak, hukuk ve adalete duyulan inancın çökmesi kaçınılmaz olacak. Dolayısıyla 4. Endüstri Devrimi salt teknoloji veya iş değil, toplumun geleceği ile ilgili. Toplum, bu çerçevede kurumları, en büyük kurtarıcı olarak algılıyor. Hangi ölçekte olursa olsun şirketlerin ve şirket liderlerinin üzerine büyük sorumluluklar ve beklentiler yüklendi.

Bu beklentiyi, kurum ve toplum ilişkisindeki hassas dengeleri gözeterek yönetme görevi ise biz iletişimcilerin ana misyonu olarak beliriyor. Çünkü; toplumsal sorunlara duyarlı kişiler olarak bu görevi, tarafların sesini dinleyerek, temeli sağlam diyalog köprüleri kurarak başarabilecek; Liderlerin üzerindeki etki gücümüzle, toplumsal ve çevresel sorunlara yaratıcı ve yenilikçi, insan odaklı çözümler geliştirecek; mesleğimizin “olmazsa olmaz”ı, empati yeteneğimiz sayesinde, güvenin hızla azaldığı, “parçalanan” toplumları ortak değerler ekseninde birleştirecek, yegane meslek grubu biz iletişimcileriz.

Soru şu: İletişimciler olarak, parçalanan dünyada birleştirici rolünü üstlenmeye ve bunun için iş birliği yapmaya hazır mıyız?

Şule Yücebıyık

Kurumsal İletişimciler Derneği Başkanı