Kreatif departmana övgü

2 yıl önce

Temelinde ekip işi yatan ajanslarda her bir farklı pozisyonun aynı düzeyde öneme sahip olmadığını düşünen Leo Burnett London CEO’su Charlie Rudd: “Tüm departmanlar eşittir ancak biri diğerlerinden daha eşittir.” diyor.

Ross Farquhar’ın son çalışmasından gerçekten keyif aldım. Yaratıcı süreçte müşteri temsilcilerinin gücünü ve önemini haklı olarak kutlayan mesleğimize güzel bir övgü olmuş. Bu, varlığını ve katma değerini çok sık haklı göstermek zorunda olan bir iş alanı. Aynı zamanda bilgisiz ve tembel bir kesimin, “süreç yönetimi” veya daha da kötüsü “iş yapma maliyeti” olarak gördüğü bir alan.

Reklamcılıkla ilgili gerçeklerden biri de bunun bir takım oyunu olduğu. Elimizden gelenin en iyisini yapmak için bir ajansa tamamen bağımlı olduğumuzu hepimiz biliyoruz. Bir kreatif, onlara “başlangıç noktası”nı verecek iyi bir strateji uzmanına ihtiyaç duyar. Bir stratejistin çalışması, uygulama olmadan asla gün ışığına çıkmaz. En kaliteli üretim ve tasarım olmadan hiçbir şey yapılamaz ancak bunun, hepimizin eşit öneme sahip olduğu ve dolayısıyla eşit muamele görmesi gerektiği anlamına geldiğini düşünüp yanıldığımızı hissediyorum. Hayat boyu takım elbise giyecek biri olarak, her zaman diğerlerinden daha farklı bir departman olduğuna inandım: Yaratıcı departman. Bu gerçeği göz ardı ettiğimizi düşünüyorum; benim övgüm, sektördeki tüm yaratıcılara.

Pandemi döneminde çalışanlarımızın hem evde hem de ofiste çalışırken yeni çalışma yöntemlerine ne kadar iyi adapte olduklarına hayret ettim. Neyse ki Zoom ve Teams, işleri kolaylaştırarak hepimizin aynı durumda olduğu hissiyatını daha da artırdı.

Fakat hepimiz aynı değiliz, özellikle kreatifler için pandeminin çok büyük bir zorluk olduğunu görebiliyordum. En iyi kreatifler iş ortağının yanında çalışarak basit sohbetlerde veya bir yaratıcı yönetmenle kahve molasında birbirlerinden fikir alışverişinde bulunarak büyüdü. Tiyatroya, galeriye veya sinemaya yaptıkları yolculuklardan, işe yürüyerek gitmekten veya istasyondaki insanları izlemekten ilham aldılar.

Bütün bunlar bir gecede durdu, mutfak masası ve Netflix ile baş başa kaldılar. Yine de boş bir kağıda bakmaları ve hiçbirimizin daha önce görmediği bir şey yaratmaları gerekiyordu ve bu da mümkün olan en geniş hedef kitlenin bir şeyler satın almalarını sağlayacaktı.

Yaratıcı departman sadece salgın döneminde değil, her zaman böyleydi. Hesap verebilirlik ve maruz kalınan şeyler açısından karşılaştırılabilir bir rol olduğunu düşünmüyorum. Yaratıcı taraftakiler her gün üzerinde düşünülmüş fikirlerini ortaya koyar ve o fikirlerin birkaç dakika hatta saniyeler içinde yok edilmeleri için hazırlıklı olmaya çabalar.

Yaratıcılar, ürettikleri fikirler kadar iyidir. Fikirlerin ölmesi, yeni fikirlerin olmaması yani yeni işlerin olmaması anlamına gelir. Potansiyel olarak durgun bir kariyer ile karşı karşıya olmak an meselesidir. Umarım yaratıcı yetenekler geliştirirken hepimiz daha büyük resme odaklanırız. Böylece bu tuhaf kısır dönemin ötesine bakabiliriz. İş bulmakta zorlanan yaratıcılar, bir ajansın yaratıcı departmanında kendilerini korunmasız hissetmeye başlayabilir ve bu ek baskıyla, her zamankinden daha fazla taze ve cesur fikirlerle gelmeleri gerekir. Dolayısıyla yaratıcıları rahat bırakmanın çok önemli olduğunu düşünüyorum. Çalıştıkları saatler veya nerede çalıştıkları umrumda değil. Aynı şekilde toplantılara zamanında yetişmemeleri veya zamanı iyi yönetememeleri de umrumda değil.

Birisi manidar bir şekilde yaratıcı olmakla ilgili konuştuğunda çileden çıkıyorum. Bu kişiler, yaratıcıların kendi fikirleri adına savaşmak için neler yaşadıkları konusunda empatiden yoksunlar.

Ofislerimize dönüp ajanslarımızın başına yeniden geçerken, hepimizin tekrar iletişim halinde olmasını ve ekipleri yeniden kurmayı istiyorum. Ancak lütfen kreatiflerin farklı olduğunu her zaman hatırlayalım. Hepimiz gerçekten işleri daha iyi hale getirmeyi önemsiyorsak, öyle olmalarına ihtiyacımız var.

Charlie Rudd