Keşif: Robin Yayla
4 yıl önce
0
1994 yılında İstanbul’da doğan Robin Yayla’nın sanata ilgisi küçük yaşlarda başlıyor. İstanbul Kadir Has Üniversitesi’nde Endüstri Ürünleri Tasarımı Bölümü’nden mezun olduktan sonra Milano’da yaşamaya başlayan Yayla, Avrupa’daki çoğu şehri gezip mimarilerini ve kültürlerini gözlemleme imkânı buluyor. Çizimleri sayesinde mimari yapıları farklı nesnelere ve şekillere dönüştüren Yayla’nın eserleri TRT World, TRT Deustch, NTV, Alem, ArtsxDesign ve Onedio gibi çeşitli dijital mecra, medya ve markalar tarafından yayınlanıyor.
Robin Yayla, Illustrator, Görsel Hikaye Anlatıcısı
Burak Becan: Robin Yayla kimdir? Bize biraz kendinizden bahseder misiniz?
Robin Yayla: 1994 yılında İstanbul’da doğdum. Babamın kuyumcu ustası, annemin de makyaj sanatçısı olması nedeniyle küçüklükten beri sanatın içinde oldum. İstanbul Kadir Has Üniversitesi’nde Endüstri Ürünleri Tasarımı Bölümü’nden mezun oldum. Ekonomi Bakanlığı’nın düzenlediği İMMİB tasarım yarışmasında Türkiye genelinde ikincilik ödülünü aldıktan sonra yurt dışı yüksek lisans bursu almaya hak kazandım ve İtalya’nın Milano şehrine taşındım. Yüksek lisans eğitimimi Naba Milano’da aldıktan sonra da buraya yerleşmeye karar verdim. İtalya’nın tarihi ve mimari yapıları her zaman ilgimi çekmiştir. Gezip gördüğüm bu yapıları, illüstrasyonlarımla yeniden yorumlamaya başladım. Uzun süre İtalya ve diğer ülkelerle alakalı illüstrasyon yaptıktan sonra İstanbul ile ilgili de illüstrasyonlar yapmaya karar verdim. Yabancılara İstanbul’un güzelliklerini yeniden yorumlayarak göstermek istedim.
Burak Becan: Farklı şehirlerdeki mimari tasarımlar üzerine illustrasyonlar yaparak onları bambaşka bir esere dönüştürüyorsunuz. Özellikle “kent” teması üzerine çalışmalar yapmanızın sebepleri neler?
Robin Yayla: Gezip yeni yerler görmeyi seviyorum. Gezdiğim şehirlerin kültürlerini, kentsel ve tarihi yapılarını incelemek her zaman hobimdi. Şehirlerin ikonik veya kimsenin bilmediği yapılarını, kendimce yorumlayarak insanlara sunma fikri çok ilginç geliyor. İnsanlar her gün önlerinden geçtiği yapıları farklı şekilde görünce ister istemez şaşırıyor çünkü o yapılara hiç farklı açıdan bakmıyorlar. Ayrıca şehir yaşantısının yorucu ve gergin yanını, yaptığım illüstrasyonlarla biraz yumuşatmayı amaçlıyorum, çünkü insanların gergin şehir yaşantısında mizaha da ihtiyacı var.
Burak Becan: Milano’da yaşıyorsunuz. Bunun çalışmalarınıza yönelik size kattığı şeyler var mı?
Robin Yayla: Milano, sanat ve tasarım anlamında kendimi bulduğum yer diyebilirim. Üzerinde yaşadığım kanalın Leonardo Da Vinci tarafından tasarlanmış olması veya bu tarihi sokaklarda yürümek beni ekstra motive ediyor. Burada sokakta gördüğünüz bir heykel veya yapı size bambaşka ilhamlar verebilir. Kendimi besleyebileceğim çok malzeme var. Bunun dışında sayısız sergi ve galeri var. Takip ettiğim sanatçıların eserlerini gidip yerinde görme fırsatım oluyor.
Burak Becan: Çalışmalarınızda ilham kaynağınız neler oluyor? Ve ilham aldığınız sanatçılar kimler?
Robin Yayla: Çalışmalarımda ilham kaynağım sınırsız… Kimi zaman bir kilise kubbesi kimi zaman bir yaya geçidi veya bir gökdelen… Kısacası sokaktaki her şey diyebilirim. Gündelik hayatta karşıma çıkan pek çok şeyi süzgecimden geçirip, harmanlayarak eserlerimi oluşturuyorum. Bir yaya geçidi ve piyano gibi. Kendime örnek aldığım sanatçılar olarak Christoph Niemann, Pappas Parlar, Tanaka Tatsuya veya Willy Verginer’ı gösterebilirim. Yaptıkları işler beni hep heyecanlandırmıştır.
Burak Becan: Hedefleriniz ve hayalleriniz neler? Bunların şu an için neresindesiniz?
Robin Yayla: Yaptığım işleri mümkün olduğunca fazla kişiye ulaştırmak her sanatçı ve tasarımcı gibi benim de hedefim. Hedeflerim arasında Türkiye ve Avrupa’da kişisel sergi açmak var. Ayrıca işin sanat boyutu dışında reklam alanına da işler yapıyorum ve bu yönde de ilerlemeyi amaçlıyorum. İllüstrasyonlarımı, markaların ihtiyaçları ve hedef kitlelerine uygun şekilde yapmayı amaçlıyorum. İnsanların işlerime bakınca adımı görmeden o işin bana ait olduğunu bilmeleri en büyük hayallerimden biri. Adım adım bu hedeflere ulaşacağıma inanıyorum.
