1950’den 2014’e Dünya Kupası posterleri

Dünya Kupası sona ererken, Monotype kreatif direktörü James Fooks-Bale, yıllar boyunca turnuva için yaratılmış klasik logolara göz gezdiriyor.

Brezilya 2014 Dünya Kupası logosu “face-palm” adlı utancı gösteren işarete garip benzerliğinden ötürü çok sayıda eleştiri aldı. Benzetme ev sahibi ülkenin 1-7’lik Almanya yenilgisinin ardından daha da ünlendi.

 Brezilya 1950

Brezilya, Dünya Kupası’na en son 1950’de ev sahipliği yaptı. 2. Dünya Savaşı nedeniyle 12 yıl ara verilen dünya kupalarına dönüş o sene gerçekleşti ve bu kupa ilk kez Britanyalı katılımcıların olması bakımından da dikkat çekiyordu.

Logo, posterin bir kopyasından çok az farkı olmasına rağmen modern grafik dizayn prensiplerini içeriyordu. 2014 logosuna kıyasla, yazılar daha sönük ama görsel elementler fazlasıyla güçlüydü. Geleneksel deri futbol topunu ve 6 çivili kramponları görmek ilgi çekici. Logo’da, o zamanlar turnuvaya katılan ancak FIFA çıplak ayakla oynamalarına izin vermeyince geri çekilmek zorunda kalan Hindistan’ın bayrağını da görüyoruz.

İngiltere 1966

1960’larda İngiltere hedonistik abartı dönemi olarak görülüyordu. Beatles 7. Albümleri Revolver’i o yılın Ağustos ayında çıkarmıştı ve İngiliz gençliğinin çiçek çocukları futbola kıyasla, resim ve şiirle daha ilgiliydiler. Toplumun geri kalanın büyük bir çoğunluğu geleneksel işçi sınıfıydı ve Dünya Kupası İngiliz şehirlerinde oynanırken vatanperver duygularla sarmalanmaya fazlasıyla hevesliydiler.

Bir aslanın altın futbol topunu tekmelediği ikonik poster, tam anlamıyla İngiliz kültürünün basit bir anlatımı olarak görülebilir. Dönemin albüm kapaklarında bolca kullanılan fonlardan mümkün olduğunca kaçınılan logoda, “Union Jack” bayrağı bile hiçbir oynama yapılmadan, olduğu gibi verilmiş. Üstünde sadece turnuvanın ismi ve tarihinin yer aldığı yazıyla çevrelenmiş bir futbol topu yer alıyor.

İspanya 1982

Dört yıl, yani Dünya Kupaları arasındaki süre, dizayn trendleri için çok uzun bir süre, hele de 80’lerdeki baskı teknolojisinin atağı göz önünde bulundurulursa…

70’li yılların sonuna doğru, logo tasarımcılığı, masaüstü yayımcılık ve marka ticarileşmelerindeki artıştan etkilendi. Bu durum, günlük hayatın gerçekliklerinden bağını kopartan, çıkıntısız, daha temiz baskıların üretilmesiyle sonuçlandı.

Arjentin 78 ve İspanya 82 arasındaki farklara bakınca, tasarımların işlemcilerdeki hafızalar tarafından ne kadar kısıtlandığı görülüyor. O dönemde yazı tiplerinin çok az sayıda olması logoların düz ve kurumsal olmalarına yol açmış. İkon olan Espana 82 Dünya Kupası posterini tasarlayan Joan Miro’nun bu nedenle posterin sürrealizmiyle bütün kuralları yıktığı söylenebilir. Bu poster turnuvayı bir İspanyol bayramı olarak resmediyor ve ona tekrar hayat ve enerji veriyor.

İtalya 1990

Belki de hepsinden daha ikonik olan, önceki 3 turnuvanın düz logolarını alıp ona hareket, katman ve derinlik ekleyen, 1990’daki İtalya’nın logosu olarak sayılabilir. Modern zamanlarda ilk kez oyunculuk hissi ekleyen logo bu oldu. Logo, topun şekline benzer bir şekilde arası açılmış yazı tipinin enerjisine eklenmesiyle, zamanın çok ilerisinde olan ikonik durumunu pekiştiriyor.

Güney Afrika 2010 & Brezilya 2014

Son yıllarda, daha neşeli, canlı bir yaklaşım benimsendi. Hareketli, sıcak ve samimi tutumu daha iyi tasvir etmek için daha yumuşak, çıkıntısız bir yazı kullanıldı.

Dijital nesil, Brezilya 2014 logosunda bir “facepalm” görse de, aslında Jules Rimet kupasını kaldıran 3 eli fotoğraflayan ikonik anın yeniden yorumlanması olarak görülebilecek olan bu logo,  insancıl sportif bir olayı simgeliyor. Birbirine bağlanmış eller, dünyayı renkli kıyılarında ağırlamaya hazır bir ülke izlenimi veriyor.

 

 

Kaynak: Marketing Magazine